vrijdag 31 mei 2002

alweer een beetje ouder

Ja het is al weer een poosje geleden.
Het vrouwtje kan niet steeds een berichtje maken, omdat ze dan nog verdrietig word en ik word er heel moe van.

In je eerste levensjaar als hond moet je heel veel doen.
Zindelijk worden, lastig was dat voor mij niet, dat ging best snel goed en als er te lang gewacht werd met mij naar buiten te gaan, deed ik een poging om het in de kamer te doen.
Maar als het vrouwtje dat zag..............oei dat was niet leuk. Die riep dan heel hard NEE en dan stopte ik van schrik en werd ik ook gelijk uitgelaten.
Leren dat je ook alleen moet kunnen zijn, dat is mij geleerd door de radio zachtjes aan te laten staan, nou dat geeft niets hoor, je gaat gewoon lekker liggen luisteren naar de muziek en dan val je wel lekker in slaap.
En ik stond met die bench voor de schuifpui en daarvandaan kon ik zien dat ze er weer waren . Of met de auto of met de fiets.

En je moet leren luisteren, dat leer je ook op een cursus.
Ik wilde dat best wel, maar ik heb spelen altijd leuker gevonden, alleen dat baasje van mij hé?
Hij en het meisje gingen samen met mij, ik achterin de auto, dat was altijd leuk joh, je zag van alles.
Oje, ik ga naar een ander onderwerp, is niet handig.



Dit lag trouwens erg lekker, half in je mand.

Bij de cursus werd mij geleerd te luisteren naar commando's, zoals zit, lig, af, plaats en  naast.
Maar het baasje vind dat een hond een hond moet blijven ( wel zo prettig hoor) en die wilde niet dat ik al die regels leerde. Ik moest bijv alleen aan die ene kant lopen, dat was veiliger.
Daar was het baasje het dan weer niet mee eens. Want waar het gezin woont is veel gras en dat is aan de linkerkant van de weg, en rechts is het verkeer. Dus wilde het baasje dat ik links mocht leren lopen, want dat was voor mij veiliger.

Ik ben niet geslaagd, maar dat is de schuld van het baasje.

Op die cursus werd ook steeds tegen het baasje gezegd dat ik beter onder controle gehouden moest worden.
Dat deed hij niet altijd, jullie begrijpen zeker wel waarom ik zo graag met het baasje en het meisje ging.
Die luisterde ook niet zo goed. Jammer dat daar geen foto's van zijn hé?
Maar er komen er vast nog wel meer hoor.
Ik heb besloten dat er dan maar een andere op moet, er moet er toch wel één staan vinden jullie niet.



Ze begint het te durven..............gelukkig!

vrijdag 3 mei 2002

Naar het gezin

Toen mijn broertjes en zusjes naar hun gezinnen gingen kwamen de mijne niet.
Daar werd ik verdrietig van. Wilde ze mij toch niet was ik niet lief genoeg.
Maar................ook al weet ik niet wat dat betekend ze waren op vakantie, die was al geregeld.
Daarom moest ik wat langer blijven. Het was ook wel weer een beetje leuker, want mijn moeder en de ' fokker ' hadden nu meer tijd voor mij.


Nog één foto met mijn broertjes en zusjes en ons speelgoed. Was leuk hoor, we mochten met dingen spelen waar we in gezinnen niet mee mochten spelen, stoffer en blik, prullenbak omgooien.




Maar toen ging ik mee.
Ik werd opgehaald en ging in een witte bak mee, dat moest van de fokker, want dat was beter voor mij.
Kon ik er niet uit en als de auto stopte lag ik niet op de grond. Daar zit wat in natuurlijk.
Ook ging er nog een zak met eten mee, nou daar ben ik altijd voor in, dus dat vond ik geen probleem.

Toen we bij het gezin waren moest ik eerst uitgelaten worden.
Ja meelopen, nou ik speel veel liever.





Hier blijf ik zitten en speel dat ik doof ben.
Ben ik nooit geweest hoor, maar het is leuk om spelletjes te doen.
Het gezin deed altijd mee.
.


Kijk zie je mij daar staan, ja daar bovenin.

Dat is mijn etensbak met daarnaast een grote bench. Ze zeggen dat ik daar niet meer in pas als ik groter ben

Nou daar geloof ik niets van. Ik ben toch veel  kleiner.



Ik moest mee met het meisje, die was bang van mij.
Kan jij je dat voorstellen?

Zo klein en dan zijn ze bang voor je!
Maar dat heb ik haar afgeleerd.



Hier moet ik mee lopen, naar het baasje, maar ik wil niet ( lekke puh ). 
Dus ga ik eerst maar eens lekker schudden en dan kan ze even wachten


Daar is wat te doen, dat is spannend, nu moet ze 'trekken' om mij bij zich te houden.




Kijk daar is nog eens iets echt spannend. Ik mocht even graven, maar ze willen wel weten of je iets gaat eten wat niet goed is voor mijn maag.
Ook wel weer goed hoor, want je doet soms heel erg gekke dingen.


En als beloning voor meelopen en mijn best doen met poepen en piesen...........kreeg ik altijd een koekje.
En na buiten te zijn geweest en gegeten te hebben, word je als klein hondje wel erg moe..........




Dit was mijn mandje ik dacht dat is groot genoeg, die bench is te groot, maar ik pas er nu nog wel in, maar dat duurde niet lang hoor.