We gaan nog een stukje schrijven.
Gezellig.
Toen we eenmaal in het stadje waren aangekomen waar het gezin wilde blijven bleek dat er twee camping's waren met haast dezelfde naam.
Nou toen heb ik wat gezien............. de eerste camping waar ze moesten zijn volgens de beschrijving bleek een heel andere te zijn als ze dachten.
Iedereen liep, zat of lag bloot. Ik had het bij het gezin echt wel gezien, maar niet de hele dag.
Maar dit mensen-kinderen nog aan toe, nee ik heb mijn kop maar afgedraaid. Zelfs niet gegluurd.
Gelukkig was dit niet de camping waar ze heen wilde, want dan had ik de hele tijd met mijn kop afgedraaid of gesloten ogen gelegen. Is ook niets aan.
Maar het is die kant van de wereld 's avonds eerder donker als in het deel waar het gezin altijd is.
Dus wij kwamen toen het al donker werd.
Dat ding achter de auto werd losgemaakt, ik kon weer wat zien, maar niet veel. Er kwamen mensen praten met het gezin en die beloofde de volgende dag te helpen om te verzetten, want de plek was niet mooi en de andere plek was groter.
Dat ding kreeg voor mij ook een naam, caravan, werd neer gezet, maar het slaap-ding, dat noemde ze dus tent voor de kinderen werd niet neer gezet, ze gingen allemaal in de caravan slapen, lag ik daar in de auto, helemaal in mijn eentje. Nou dat waardeerde ik dus niet!
En ik had al ontdekt dat er een heel simpele manier is om te laten merken dat iets niet naar je zin is.
Janken, janken en nog eens janken.
Ja en dan worden er maatregelen genomen, ik kreeg mijn zin! Het meisje kwam me halen en ik mocht ook binnen slapen, zonder mijn bench, maar wel met mijn kussen.
De volgende dag, ging het gezin naar de andere plek, ik werd buiten aan een pin gelegd, onder een parasol.
Het jongetje vond mijn nagels te scherp en was bang dat ik hem zeer zou doen.
Nou echt niet, dat deed ik alleen als ik boos werd en op het gezin ben ik dat nooit geweest!
Echt nooit!
Het baasje heeft toen nadat de caravan op de pek stond, samen met het vrouwtje, alles vast gemaakt.
Er moest een voortent aan, een grond zeil in, een luifel aan. Wat een werk, je kunt beter thuis blijven om een huis te maken. Maar het werd er wel gezellig. Toen moest er voor de kinderen nog de tent worden neegezet.
Best groot hoor, ik mocht er dan wel niet in, maar ze mochten ieder aan een eigen kant slapen, er tussen was een stukje, waardoor ze naar binnen/buiten konden.
Waar ik sliep? In de voortent, dicht bij het baasje en vrouwtje, in mijn eigen tent, de bench.
Dat was gezellig hoor.
Het was in dat deel waar we waren heel warm, te warm voor het baasje en het meisje, die verbranden en konden daardoor dan weer niet in de zon,voor mij was het ook warm, ik werd veel onder de parasol gelegd en we gingen vaak naar het stukje strand waar ik mocht komen.
Daar was het leuk joh!
Los mocht daar niet, dat vonden ze van de camping niet goed, maar als het baasje wat slimmer was geweest had hij zwemkleding aan getrokken, hadden we samen verder het water in gekund.
Zie je die mensen daar kijken?
Die vertelde ook altijd nog even dat ik alleen hier in het water mocht.
Net of mijn baasje dat niet wist.
Dan nog even afdrogen en we gingen weer terug.
Binnenkort kom ik weer hoor, voor nog een deel van deze reis want we hebben veel gezien.
