Zo daar ben ik weer eens.
Ja, het heeft even geduurd, maar ik heb het vrouwtje gevraagd om toch alsjeblieft verder te gaan.
Ik geloof dat het goed is dat ze mijn verhalen opschrijft.
Ik heb wel ontdekt dat het niet wordt opgeschreven zoals het helemaal geweest is, maar dat geeft niet.
Het wordt opgeschreven.
Weet je, het gezin ging ook op vakantie's.
Dat waren ze ook toen ik mocht komen en in dat zelfde jaar gingen ze nog een keer.
We gingen naar Kroatië!
Ik ging achterin de bench, lekker naar buiten kijken dacht ik. Mis Mis Mis helemaal Mis.
Er kwam zo'n ding achter de auto, wat me het uitzicht belemmerde.
Maar ja, je bent hond dus doet wat de baas zegt, toch?
Zie je dat ding achter die auto? Daar kon het gezin in plassen/poepen, maar ik mocht dat niet.
Het baasje zorgde nog even voor de broodnodige beweging want ja ik was hier nog geen jaar. Jong nog hé?
Vaak hadden ze muziek op staan en het meisje en de jongen hadden ook altijd iets bij zich.
Het meisje probeerde ook met mij te spelen, maar zij moest in een gordel , wat dat ook wezen mag, zitten en ik in de bench, dus dat ging niet makkelijk.
Het jongetje durfde mij niet aan mijn oren te trekken, zij wel en ook al vond ik het niet prettig, zij mocht het wel. Je moet wat overhebben voor iemand die je over haar angst heen het geholpen nietwaar.
We hebben onderweg ook nog ergens stil gestaan, om te slapen, was wel nodig, want het gezin werd toch ook wel moe hoor en ik wilde gewoon lekker slapen zonder steeds te moeten schuiven bij bochten of bij remmen. Gebeurde niet echt hoor, maar zo voelde het wel.
Weet je ik ga dit verhaal in delen schrijven met het vrouwtje, hier zijn zoveel dingen gebeurd en veel foto's van.
Dat is toch veel leuker? Je moet het wel lezen hoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten