Vakantie maar waar nu heen?

Ja daar gaan we dan. Naar een plaats dichterbij huis.
Geen idee waar dat is.
Wel had ik de kampeerburen horen zeggen dat de straten in München blank staan, zoveel water was er gevallen.
Water?? Leuk daar kun je in spelen, gaan we daar heen?
Zou het daar net zo zijn als hier?

Lekker hoor, zo mijn eigen plekje.

Dit is een speelbot, maar ze hadden ook echte bij zich voor mij hoor.

Het is al haast donker als we in een plaats komen, het baasje gaat naar buiten en gaat in een rare taal praten.
Dan gaan we achter iemand aan en eindelijk staan we stil. Ik mag eruit.
Ja er uit, maar wel aan de riem.
Moest de vorige keer ook, daar wen je wel aan hoor.
Als alles op zijn plaatst staat is het bedtijd en gaan het baasje en ik nog een laatste rondje doen.

Het was hier veel kouder. Lekker hoor. Kijk maar geen korte broeken, maar truien. En ze vonden het helemaal niet erg.

Wij gaan een dagje op pad.
Met de auto eerst ergens heen gereden.

Dan gaan we in een ding ,dit is dat ding, waar veel mensen in kunnen en dat gaat bewegen en dan wordt het ineens donkerder en stopt het steeds en beweegt weer. Heel raar.

Hoe dat ding heet, mensen hebben rare namen voor iets, dit heet Metro.

Waarom kijken ze allemaal over dit ding heen? Dat wil ik ook!

Het vrouwtje krijgt een beetje medelijden met me.

Ze probeert mij op te tillen, zodat ik het ook kan zien, maar toen ik zag hoe hoog het was, verzette ik me.

En dan ben ik ineens zwaar.

Zie je daar dat gras en al die witte stenen, daar ligt een pad en dat mag je lopen, daar keken ze naar.

Hiervandaan kon je een mooie wandeling maken. Wandelen? Gaan we dat doen?

Ja we gaan wandelen, maar wat staat daar bij het baasje?

Dat ken ik niet, wil ik daar naar toe, of toch liever niet, even goed kijken wat dat daar doet.

Hé, die dingen kijken wel, maar reageren niet op mij.

Raar hoor, spelen willen ze dus niet.

Het baasje houd het allemaal goed in de gaten, als er tenminste geen foto wordt gemaakt.

De wandeling duurde langer als het gezin dacht, maar dat vond ik niet erg, er was heel veel te zien en ach als ik thuis kwam kreeg ik vast wel weer iets.

Ik hoefde niet in de bench, van het gezin. Dus los achterin, nouja los...............

Het is wel een heel verhaal geworden zeg en er is nog meer gebeurd. 

Dat wordt dus een volgende keer hoor.